Duitsland na de Tweede Wereldoorlog

Duitsland na de Tweede Wereldoorlog

Nadat Duitsland de Tweede Wereld heeft verloren, ontwricht de samenleving. Dit gebeurde op meerdere gebieden:

• Economie: verwoeste infrastructuur, ruilhandel, gebrek aan basisbehoeften en armoede
• Politieke: Duitsland is verdeeld in vier bezettingszones onder Engeland, Frankrijk, Amerika en Rusland. De hoofdstad Berlijn bevindt zich in de Russische bezettingszone, maar is ook verdeeld onder de vier landen.
• Moreel: De Duitse bevolking was geschokt over de misdaden van het naziregime. Zij wisten voor het einde van de oorlog niks af van de Joodse genocide.
• Sociaal: Veel oorlogsslachtoffers, mannen die zijn komen te overlijden of terugkeren met PTSS. Er kwamen ook veel vluchtelingenstromen op gang van Duitsers die in Duits bezette gebieden woonden. Dit werden de Heimatvertriebenen genoemd.

Begin van de Koude Oorlog

Op internationaal vlak begint er een nieuwe strijd tussen het kapitalistische westen tegen het communistische Oostblok. Doordat Hitler als gemeenschappelijke vijand verdween, werden de verschillen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet Unie steeds duidelijker. Amerika was een kapitalistische democratie terwijl de Sovjet Unie een communistische eenpartijstaat was. Zo begon er langzamerhand een strijd tussen de twee supermachten om wie de meeste invloed op de wereld uit kon oefenen.

In het Oosten van Europa heeft het Rode Leger (SU) een hoop landen bevrijd van de Duitse bezetters. Na de bevrijding van deze landen werden er vrijwel direct communistische regimes geïnstalleerd. De Amerikanen vonden dit maar een gevaarlijke ontwikkeling. In 1947 begint Amerika dan ook met maatregelen om het communisme in te dammen. Dit wordt ook wel de Trumandoctorine genoemd. De VS gaat vanaf dit punt landen helpen die bedreigd worden door het communisme. Een voorbeeld hiervan is de Marshallhulp: economische steun aan Europese landen verlenen zodat het communisme minder aantrekkelijk wordt.

Zowel de SU als de VS zagen elkaar als de grote vijand (zie afbeelding).

De Blokkade van Berlijn (1948-1949)

De spanningen tussen de VS en de SU zijn het meest te merken in Duitsland zelf. In 1948 besluiten de westelijke bezetters samen te werken en voeren de D-Mark in. Op deze manier zou er meer eenheid zijn tussen de bezettingszones. Stalin is het hier niet mee eens en ziet dit als provocatie van het Westen. Om deze reden sluit hij de toegangswegen naar West-Berlijn af. Dit was problematisch voor de westelijke bezetters aangezien Berlijn in zijn geheel in de oosterse bezettingszone lag. West-Berlijn kon niet meer bereikt worden. Om West-Berlijn toch te kunnen bevoorraden, leggen de Amerikanen een luchtbrug aan. Amerikaanse vliegtuigen laten voor 11 maanden lang levensmiddelen uit de lucht vallen (zie afbeelding).

De Blokkade van Berlijn blijkt geen succes en wordt door Stalin beëindigd in mei 1949. Een gevolg hiervan is wel dat de tweedeling in Duitsland definitief wordt. De Bondsrepubliek Duitsland (BRD) wordt in het Westen opgericht en de Duitse Democratische Republiek (DDR) wordt in het Oosten opgericht.