Communistisch China (1949-1965)

China in de jaren 1950 onder Mao

In 1949 roept Mao Zedong de Chinese Volksrepubliek uit en heeft hierbij controle over het gehele Chinese vasteland. Deze macht wordt behouden door middel van communistische propaganda en indoctrinatie. De nadruk ligt hierbij voornamelijk op het communistische ideaal van de klassenstrijd. De boeren zouden in opstand moeten komen tegen mensen van de hogere klasse zoals grootgrondbezitters. Dit leidt soms ook tot bloedige zuiveringen. China voert geen handel met het westen en probeert op deze manier zoveel mogelijk westerse invloed te vermijden. De Sovjet Unie wordt daarentegen als lichtend voorbeeld gebruikt. Zo begint China ook met het opstellen van vijfjarenplannen om hun landbouwstaat om te toveren tot een geïndustrialiseerde natie.

Bondgenootschap Mao en SU onder Stalin

In 1950 bezegelen Mao en Stalin hun vriendschap door een vriendschapsverdrag te tekenen. In ditzelfde jaar wordt al snel duidelijk dat het niet alleen gaat om een vriendschapsverdrag, maar ook een militair verdrag. Het communistische Noord-Korea valt het kapitalistische Zuid-Korea binnen met behulp van de Sovjet-Unie. Zuid-Korea krijgt op zijn beurt weer steun van de VN onder leiding van de Verenigde Staten. Met VN-steun weten zij de communisten terug te drijven en zelfs een groot gedeelte van Noord-Korea te veroveren. Na een verzoek van Stalin schiet ook China de communisten te hulp. Uiteindelijk eindigt de grens tussen Noord- en Zuid-Korea weer op de originele plek. Dit laat zien dat China gedurende de Koude Oorlog bereidt is om militaire steun te verlenen aan de Sovjet Unie.

Nieuwe wind in Moskou

In 1953 komt Stalin te overlijden. Vanaf dit punt begint de relatie tussen China en de Sovjet Unie te verslechteren. De nieuwe Sovjetleider, Chroesjtsjov, is namelijk erg kritisch op de terreur en persoonlijkheidsverheerlijking van Stalin. Mao vat deze kritiek erg persoonlijk op aangezien hij in veel opzichten Stalin als voorbeeld nam. Daarnaast is Mao ook niet tevreden over het vreedzame co-existentie beleid van Chroesjtsjov. Dit beleid houdt in dat de Verenigde Staten en de Sovjet Unie vreedzaam met elkaar kunnen leven. De groeiende onvrede van Mao en de Grote Sprong Voorwaarts leidt uiteindelijk tot een breuk met de Sovjet Unie aan het einde van de jaren 50.

De Grote Sprong Voorwaarts (1958-1961)

In het binnenland begint Mao in 1958 met de Grote Sprong Voorwaarts. Dit was in feite een vijfjarenplan die als doel had om China een industrieel land zonder ongelijkheid te maken. Zo wordt er bijvoorbeeld een einde gemaakt aan het privé-eigendom en worden boeren gedwongen om samen te wonen in communes (zie afbeelding). De gevolgen van dit project zijn desastreus:

• Er vindt een flinke daling van voedselproductie plaats.
• Er vallen circa 45 miljoen doden.
• Er komt een einde aan de hulp van de Sovjet Unie.

Mao blijft volhouden dat de GSV een groot succes was . Achter de schermen vindt er echter een herstel plaats aan de hand van een pragmatisch economisch beleid (1962-1965).

Het Rode Boekje (1964)

Mao is niet blij met het feit dat het pragmatisch economisch beleid beter functioneert dan de Grote Sprong Voorwaarts. Het laat een deuk in zijn ego achter. Om zijn imago te herstellen brengt hij in 1964 het Rode Boekje uit. Dit boekje bevat allerlei teksten waarin Mao als leider geprezen wordt. Het is verplicht voor alle Chinezen om dagelijks teksten uit dit boekje op te zeggen.